1 Mei aankomst van een nieuw dochtertje in den Boekend. Alles goed. Zondag even helpen in den Boekend.

Maandag doopdag. Den eerste keer valt mij de eer te beurt om een kindje ten doop te houden.

Dinsdag 4 Mei 's morgens naar Grubje waar ons Mrie [52] de eeuwige Gelofte gaat afleggen. Stormachtige Meidag. ½ 9 Plechtige Hoogmis waaronder de twee Bruiden des Heeren hun plechtig verbond met hun Schepper sloten. De Eerw. H. Restor, geassisteerd door 2 paters van de "Berkt", droegen de H. Mis op die bijna 2 uur duurde. Ursula mocht de plechtigheid volgen op de Congregatie kapel, waarna wij haar direct even mochten feliciteeren. Later in de middag mochten we nog een uurtje bij haar zijn. Mère Ancilla vierde ook haar bruiloftsfeest, dit feest werd beschaduwd doordat haar vader stervende was. Ondertussen gaat de verbittering in de bezette wereld voort. Van allerlei straf wordtt uitgedacht. Om 8 uur binnen, twee dagen erna om 9 uur. De landman kon te weinig werken. De mensen van den bominslag zijn ondergebracht in de Marechauseekazerne voor 3 maanden. De werklieden om de huizen op te bouwen, zijn te weinig in getal, nieuwe orde.....

5 Mei Annie trug naar Grub. Laatste etappe voor examen .

Vrijdag 7 Mei `t heugelijke bericht van de val ten goede van Tunis [53]. Nieuwe hoop! Tunis viel in Britse handen. Groote vreugde. Nieuwe hoop, getemperd door `t opnieuw in krijgsgevangenschap brengen van de Hollandse jongens. Vele mensen doodgeschoten, neiging tot staking blijft.

Pastoor Strijkers v.d. H. Hartparochie werd tot Deken benoemd.

Zondag vreeselijke koude stormdag smiddags evn naar `t ziekehuis met Lies vreeselijk loud maandag

16 Mei dag van droeve en ondenkbare 3 jaar Duitse bezetting. De vreugde over `t overgave van Moffen en Italianen in Afrika brengt nieuwe hoop. Wilhelmina en Bernard spreken woorden van troost en bemoediging. Wilhelmien spreekt tot Amerika over den nood van haar volk. Koude stormachtige dag

Dinsdag tamelijk goed weer.

Woensdag gaat nog al, de nachten zijn tamelijk rustig. Met Bets de kamer schoongemaakt.

12 op 13 Mei om 2 uur 's nachts naar de kelder. Ruim 1 uur bezoek voor Duisburg, 34 kwijt.

14 Mei 's nachts eerste warme Meinacht. Weer om 2 uur op en 1 uur in de kelder. Roergebied Berlijn en Tjecho Slowakije. 34 Bommenwerpers niet thuis. Wanneer zal `t gedaan zijn. Berichten over Tunis. `t Zelfde: vele generaals achter slot o.a. van Sponeck en von Arnim. 3 Jaar geleden werd Rotterdam vermoord. Vandaag staat in de krant dat de normale Nederlanders radio in moet leveren [54], na drie maanden ook de antenne. De slik van `t land mag `m houden. Moeder gebruikte op 13 Mei 's avonds een nieuw geheim voor een tientje v.d. rozenkrans n.l. "De opdracht van `t Kindje Jezus in de kelder!" Geen wonder.

15 Mei weer koud, maar zonnig inplaats van regenachtig. Met Lies naar An Hovens `t nieuwe zoontje kijken.

Maandag gewoon weer, nog koud.

Zondag bezoek van Joos en Riek en ome Piet.

Maandag de berichten `t zelfde. Alsmaar aanvallen op de oorlogsschulddragers. Nieuwtje gaat rond over een nieuwe fietsverordening nieuwe onrust. Ook gaat `t praatje over intrekken van ƒ50 en 100 gulden biljets. Gevolg: zaterdagmiddag om 3 uur kon niemand meer zoo'n briefje kwijt. Dinsdag 18 Mei Anna's schriftelijk examen begint om 9 uur in "Volkshuis" te  Blerik. 2de dag bezoek van Dora en Toos uit Afferden. Annie brengt de fiets naar huis en is nog al moe. Met de tram naar Grubje. Vol hoop over `t mondeling examen. Sjaki van neef Jan met dypterie naar `t ziekenhuis. Rond de radioinlevering word veel gekletst. Zes en 1 kwart (* zie voetnoot) houdt een rede vol nonsense. In Tunis hebben ze de geallieerden opgehouden om de vesting Europa onnnembaar te maken. Göbbels vindt nogal licht iets om de nederlaag te verdoezelen.

Begin dezer week 2 groote stuwdammen in elkaar gegooid. Reuze overstrooming in de gebieden van de Eder en de Ruhr [55]. Veele mensen vonden den verdrinkingsdood. Ach Lieve Heertje, wanneer geeft Hitler zich eens onvoorwaardelijk over?? In Rusland nog steeds harde gevechten. Tussen Tunis en Italië vreeselijke luchtstrijd.

Zaterdag 22 Mei, een beetje Meiregen.De Russen zeggen dat ze geen propaganda zullen maken voor `t Bolsjewisme na den oorlog. Wat zullen de Moffenleiders daar weer tegenin brengen.

23 Mei - 24 Mei nieuwsberichten melden niets dan bombardementen en overwinningen. In de week van 23 tot 29 Mei moesten we 2 nachten de kelder in de Tommies verliezen veel machines 33 24 15 7 enz.

26 Mei Bets de slaapkamer helpen poetsen. Alom droefenis over `t keuren en melden der jongens van 18 jaar.

27 Mei even in den Boekend op de kindjes gelet.

Zaterdag gewone warme Meidag.

Zondag met Lies naar Genooi ter sluiting van de Mei.

Maandag weer `t begin van een nieuwe week met nieuwe hoop.

Vrijdag 29 Mei klonk voor `t laatst de openingsmelodie van Radio Oranje. In naam van Oranje doe open de poorten.

31 Mei eerste dag van inleveren van de radio's, Vertrek van vele Nederlandse jongens naar Pruisen, onbekende bestemming. Eerste der Kruisdagen [56], processie door de kerk. Buiten natuurlijk 'verboten'.

* aantekening webmaster:

In het Dagboek van Toos wordt Seyss-Inquart regelmatig vernoemd.

Arthur Seyss-Inquart was geboren in Oostenrijk op 22 juli 1892. Hij was afkomstig uit een zogenoemde ‘goede familie’, en had zich in de loop der jaren tot een bekwaam jurist ontwikkelt.

In 1928 kreeg hij een ernstig ongeluk in de Oostenrijkse Alpen, waardoor hij de rest van zijn leven mank zou lopen. Dit ongeval heeft deels tot gevolg gehad dat hij verder de politiek is ingegaan:door zijn gedeeltelijke invaliditeit en de frustratie die daarvan het gevolg was werden zijn staatkundige aspiraties gewekt en versterkt. Hij had trouwens ook meer tijd voor de politiek.

Seyss-Inquart was als kind al ‘nationaal gezind’ en hij raakte na het lezen van Mein Kampf onder de indruk van het nationaal-socialisme en meldde zich in 1931 aan als ‘begunstiger’ van de Oostenrijkse naziepartij.

Tussen 1931 en 1938 verdiept hij zich verder in het nationaal-socialisme en doet hij zijn best om in contact te komen met Hitler; hij gaat verschillende keren naar Berlijn en ontmoet kopstukken van de NSDAP.

Op aandrang van Hitler werd hij half februari 1938 benoemd tot minister van Binnenlandse Zaken en Openbare Veiligheid in zijn geboorteland. Toen drie weken later de Duitsers het aftreden van de Oostenrijkse bondskanselier Schuschnigg [57] eisten werd Seyss-Inquart benoemd tot diens opvolger. Als zodanig speelde hij een belangrijke rol bij de ‘uitnodiging’ aan Hitler Oostenrijk binnen te vallen. Hij had zich daarna de rang SS-generaal laten geven, joodse eigendommen in beslag genomen en toegelaten dat onder zijn regime joden werden weggevoerd naar concentratiekampen en tegenstanders van het regime vermoord.

Op 18 mei 1940 benoemde Hitler hem tot rijkscommissaris in het inmiddels bezette Nederland, waar hij Zes en een Kwart werd genoemd, omdat hij nog steeds mank liep.

Bijna vijf jaar lang woonde hij op het landgoed Clingendael in Den Haag; een gesloten, wat teruggetrokken man , liefhebber van muziek, en zelf een niet onverdienstelijke pianist. De omstandigheden dréven hem meer dan dat hij deze naar zijn hand zette en als zodanig was hij een opportunist. Zijn grenzeloze bewondering voor de Führer maakte heb bereidwillig alles te doen wat van hem verlangd werd. Slechts in het belangrijkste deel van zijn opdracht, het zo ‘raszuivere’ Nederlandse volk te winnen voor het nationaal-socialisme, slaagde hij niet.

Hij werd uiteindelijk op 4 mei 1945 in Hamburg gearresteerd en eerst naar Delden overgebracht en daar gevangen gezet. Later werd hij overgeplaatst naar Bad Mondorf in Luxemburg waar alle oorlogsmisdadigers voorlopig werden verzameld voor een van de eerste vooronderzoeken die later tot het Neurenbergproces leidden.

16 Oktober 1946 was de dag, dat hij zouden worden geëxecuteerd. Seyss-Inquart was de laatste die de dertien treden richting de galg betrad. Om drie uur in de ochtend betrad Arthur Seyss-Inquart wat moeizaam de treden. Toen hij een zwarte kap over zijn hoofd kreeg zei hij:

"Ik hoop dat mijn executie de laatste akte zal zijn van de tragedie die de Tweede Wereldoorlog was en dat de lessen zullen zijn dat er vrede en begrip tussen de volkeren moet bestaan. Ik geloof in Duitsland."

-20-

[52]

Mia Urselmann

wordt zuster Walthera

bij de Ursulinen.

[53]

De geallieerde troepen, die onder bevel van Luit.-Gen. Eisenhower stonden, veroverden na harde strijd Algiers en rukten Tunis binnen. Na contact gemaakt te hebben met de strijdkrachten van Generaal Alexander, die uit Egypte en Tripolis opgerukt waren, slaagden zij er spoedig in te zamen met deze eenheden de gehele kust van Noord-Afrika van vijanden te zuiveren. Op 7 Mei 1943 vielen Tunis en Bizerta en op 12 Mei gaven de laatste Duitse eenheden in Noord-Afrika zich over.

[56]

Kruisdagen.

Zo heten de drie dagen voor Hemelvaart. We zijn ze bijna vergeten. Het zijn dagen waarop - sinds de 5° eeuw - in de ochtend een processie door de velden trekt. Dankbaarheid wordt ermee uitgedrukt voor Gods schepping. Zegen wordt gevraagd over de gewassen.

[55]
Dankzij het bombardement op de Möhnedam en de Ederdam zat het hele Ruhrgebied een maand lang zonder stroom, waardoor de Duitse oorlogsindustrie ernstige vertraging opliep. Wel wisten de Duitsers veel sneller dan verwacht de stuwdammen weer op te bouwen, waardoor de Duitse oorlogsindustrie al na een paar maanden weer op volle toeren draaide. Toch was de morele klap groot. Verder was het een enorme opsteker voor het Britse moreel, dat na drie jaar aardig in elkaar begon te zakken vanwege de uitzichtloosheid van de oorlog.

Klik voor info

[54]

Behalve kranten, werd óók de radio gecontroleerd. Daarom uisterden veel mensen naar Radio Oranje: een geheime radiozender die vanuit Engeland werd uitgezonden.

De Duitsers probeerden dat echter te voorkomen. Iedereen moest zijn radio inleveren. Maar een aantal mensen verstopte hun radio en luisterde stiekem.

Mei 1943

[57]

Schuschnigg (rechts)

hier naast Mussolini

Kurt Alois Josef Johann (von) Schuschnigg, sinds het afschaffen van de adel in Oostenrijk (1919) zonder 'von' (Riva del Garda, 14 december 1897 - Mutters, 18 november 1977) was een Oostenrijks bondskanselier (1934-1938). Hij was afkomstig uit de lagere adel. Zijn vader was een Oostenrijk-Hongaars generaal.

Schuschnigg wilde het Oostenrijkse volk via een volksstemming laten beslissen of men vóór of tegen een Anschluss was. Hitler, op de hoogte gesteld van Schuschniggs plannen, werd woedend en dreigde met een Duitse bezetting indien hij niet zou aftreden als bondskanselier en de macht zou overdragen aan Arthur Seyss-Inquart. Schuschnigg, bevreesd voor een bloedige oorlog, trad af op 11 maart 1938, waarna President Miklas van Oostenrijk zich hevig verzette tegen de benoeming van Seyss-Inquart, maar zich later toch genoodzaakt zag Seyss als bondskanselier aan te stellen. Seyss-Inquart stuurde op de eerste dag van zijn aanstelling (12 maart 1938) een telegram naar Duitsland met het verzoek om troepen te sturen ter bescherming van Oostenrijk, waarna de Anschluss een voldongen feit was.