Tegelseweg 10
Robertus, Paulus, Hendricus Kerstjens X
Roob
* 14-
† 04-
Kerstjens 1941 -
Petrus Carolus Gerardus Kerstjens
Piet (later Peter)
* 23-
Karel Johannes Kerstjens
Karel (later Charles)
* 26-
Johanna Maria Kerstjens
Aike
* 10-
Maria Richardina Petronella Kerstjens
Marijke (later Mary)
* 11-
Kinderen:
Johanna, Maria Engels
Annie
* 12-
† 06-
Onder: moeder Annie Marijke vader Rob Kerstjens
De foto is genomen in de tuin van de familie Fleskens (Tegelseweg 18) in augustus 1952
De ouders van Roob hadden een bakkerij op de Tegelseweg naast Hauzer, de kapper.
In het pand Tegelsweg 47, waar later Kersen-
Dat pand had een achterom naar de Mariastraat en aldaar leerde Roob zijn latere vrouw Annie Engels kennen. Annie woonde in de Mariastraat nummer 2. Annie Engels was een zus van Sjang, Leo, Mientje, Mia en Toni Engels.
Op 26 oktober 1937 trouwden Roob en Annie in de O.L.V. Kerk.
Piet en Karel werden geboren boven de bakkerswinkel op Tegelseweg 47.
In 1941 verhuisde het gezin naar Tegelseweg 10 en aldaar werden Aike en Marijke geboren.
In 1950/1951 werd een diepriool aangelegd op de Tegelseweg en de Roermondsestraat. Voor de winkeliers van beide straten was het een zeer zware tijd omdat de winkels amper bereikbaar waren. Karel vertelde mij, dat ze dat indertijd ‘het tweede bombardement’ noemden. De impact was groot. Diverse winkeliers moesten hun zaak sluiten en Roob en Annie Kerstjens besloten om te emigreren naar Australië. Aldus geschiedde medio 1952.
Ze begonnen wederom met een bakkerszaak en wel in Heidelberg, Victoria.
Roob was daarnaast zeer actief als voorzitter van een jeugdzorgstichting, met een aantal tehuizen voor kinderen in moeilijke omstandigheden.
Later zette hij zich ook nog in bij de tot stand koming van een bejaardenhuis voor Nederlanders.
De zaak op Tegelseweg 10 werd overgenomen door bakker van Soest van 1952-
Aangezien de webmaster als kind van 7 pas op 30 december 1952 op Tegelseweg 12 kwam wonen, heeft hij de familie Kerstjens niet meer gekend.
v.grinsven
De winkeliers noemden dat ‘Het tweede bombardement’.
De winkels waren goeddeels onbereikbaar en dus werd er zo goed als niets verkocht.
Dit gold zeker voor de winkels aan de kant van de Maas.
Die hadden zo wie zo geen ‘achterland’.
Een aantal winkeliers kon het niet bolwerken en moesten stoppen met hun nering.
Meens
